Kerèn is het Hebreeuwse woord voor ‘Lichtstraal’. Het is ook de naam van de onderneming die mijn man 20 jaar geleden heeft opgezet. Kerèn is onderdeel van ons gezin geworden, net zoals Oleander dat al vele jaren is.

Hoe bijzonder is het dat Kerèn op 31 oktober is verkocht aan een groot Europees bedrijf, dat zijn roots heeft in Ierland, één van de zes overgebleven Keltische gebieden. Op deze dag wordt wereldwijd ‘Samhain’ gevierd, een afleiding van het woord  ‘All Hallows’ eve’, oftewel Halloween, de avond voor Allerheiligen op 1 november. In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond op die kalender.

Wij hebben die dag met ons gezin op een symbolische wijze afscheid genomen van Kerèn, omdat voor mijn man hopelijk een lange, nieuwe periode met meer vrijheid en tijd om van ons gezin te genieten, is aangebroken.

Over 2,5 week, op 8 december, worden wereldwijd om 19.00 uur kaarsjes aangestoken om overleden kinderen te gedenken. Zij komen op deze wijze weer eens extra in de lichtstraal, in ‘Kerèn’, gezet. Door de ouders van een overleden kind zal dagelijks een kaarsje worden aangestoken. Hun  gedachten en herinneringen aan hun overleden kind dragen zij immers altijd met zich mee.

Mijn gedachten gaan naar Haïti, naar het St Damien ziekenhuis in Port-au-Prince, waar dagelijks zoveel kinderen overlijden, ondanks de inzet en goede zorgen van Father Rick en zijn team. Mijn gedachten gaan naar de ouders, die nauwelijks geld hebben om hun kinderen eten te geven, laat staan om voor hun overleden kindje een waardig afscheid, een begrafenis of crematie, te kunnen regelen.

Mijn gedachten gaan naar die moeder, die met haar overleden kindje in haar armen in het kantoortje van Father Rick kwam, schreeuwend van verdriet, omdat ze moest kiezen tussen hulp halen voor het zieke kindje, of tussen de rellen en gevechten door eten voor haar andere kinderen zien te bemachtigen.

Mijn gedachten gaan naar de ouders die hun overleden kindje toevertrouwen aan het vuur langs de kant van de weg, omdat het achterlaten op de vuilnisbelt voor hen geen optie is. Mijn gedachten gaan naar die dag dat we een grote diepvriezer kochten, samen met Father Rick, om de kapotte vriezer bij de kapel te vervangen die gebruikt wordt om anoniem de overleden kindjes in te leggen in de wetenschap dat zij op deze wijze wel een waardig afscheid krijgen.

Mijn gedachten gaan naar de zorg en liefdevolle aandacht die Father Rick geeft, niet alleen aan overleden kindjes en volwassenen, maar aan iedereen waar hij hulp aan kan bieden.

Op 8 december, de geboortedag van mijn dochter, steek ik om zeven uur ’s avonds een grote kaars aan, die als Kerèn kan dienen voor alle overleden kindjes, in de hoop dat de lichtstraal Haïti kan bereiken.

Doet u mee?

 

Marja Oosterman
www.oleander-uitvaartzorg.nl
06-52553676